Tablice

Meandry cieku Michałkowickiego II - Drzewa w grądzie subkontynentalnym

Dodaj do planera Usuń z planera

Pliki audio

Meandry cieku Michałkowickiego II

Drzewa w grądzie subkontynentalnym

Najwyższa warstwa lasu jaką jest drzewostan, w lesie monokulturowym jest zwarta i jednolita na jednym poziomie. Częściej jednak mamy do czynienia z lasem, gdzie rosną drzewa różnych gatunków oraz zróżnicowane wiekowo. W takich lasach warstwa drzewostanu rozciąga się od kilku do ponad 30 metrów, dlatego leśnicy czasem dzielą ją na kilka poziomów, np. a1, a2. W grądzie subkontynentalnym głównymi gatunkami są dąb szypułkowy, lipa drobnolistna oraz grab pospolity, natomiast znaleźć w nim można także buka pospolitego, klona zwyczajnego, czasem świerka pospolitego, w wilgotniejszych miejscach olszę czarną.

 

Lipa drobnolistna (Tilia cordata Mill.) Ślazowate (Malvaceae)

Drzewo dorastające do 30 m wysokości. Może osiągnąć wiek ponad 300 lat. Pień gruby, podłużnie spękany, przy nasadzie często tworzy się wieniec odrośli. Liście skośnie sercowate, z wierzchu matowo zielone, od spodu sine z kępkami rudych włosków w kątach nerwów, jesienią przebarwiają się na kolor żółty. Do ich kształtu nawiązuje nazwa gatunkowa cordatus, co z łac. cordis oznacza serce. Kwiaty niepozorne, ale silnie pachnące, przyciągające pszczoły i inne owady. Kwitnie od czerwca do lipca.

 

Klon zwyczajny (Acer pseudoplatanus Mydleńcowate (Sapindaceae)

Drzewo dorastające do 30 m wysokości. Może żyć ponad 200 lat. Pień prosty z dość regularną, prawie kulistą koroną. Kora szara, podłużnie spękana. Liście duże z ostrymi, odlegle zębatymi klapami. Jesienią przebarwiają się na różne odcienie żółtego i czerwonego koloru, co czyni go jednym z najpiękniejszych drzew rodzimych. Ogonki liściowe zawierają przewody mleczne. Kwiatostany tworzą baldachogrona, jasnozielone kwiaty zazwyczaj obupłciowe, jednak zdarzają się także jednopłciowe. Kwitnie w kwietniu bardzo obficie. W odróżnieniu od jawora, owoce klonu zwyczajnego to dwuskrzydlaki rozwarte pod kątem 120 stopni.

 

Dąb szypułkowy (Quercus robur ) Bukowate (Fagaceae)

Drzewo osiągające do 40 m wysokości. Żyje ponad 700 lat. Krótki, często sękaty pień rozdziela się nisko nad ziemią na liczne grube konary. Liście w zarysie odwrotnie jajowate i krótkoogonkowe, z zaokrąglonymi 3-7 klapami. Na przełomie czerwca i lipca często pojawiają się tzw. pędy świętojańskie, różniące się kształtem i kolorem od pędów wiosennych. Drzewo jednopienne, kwiaty rozdzielnopłciowe, rozwijające się wraz z liśćmi. Kwitnienie od kwietnia do maja. Orzechy, zwane żołędziami, dojrzewają we wrześniu. Zwisają na długiej szypule.

Nasza witryna wykorzystuje pliki cookies, m.in. w celach statystycznych. Jeżeli nie chcesz, by były one zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. Więcej na ten temat...